a wstępie uświadomić należy sobie, że nie każdy mężczyzna z powiększonymi piersiami cierpi na ginekomastię. W przypadku osób otyłych chodzi przede wszystkim o przerost tkanki tłuszczowej wokół sutków, czyli tzw. lipomastię. Pomóc może wówczas ogólne zrzucenie wagi, a więc stosowanie diety i regularna aktywność fizyczna. Niektórzy panowie decydują się też na przeprowadzenie zabiegu liposukcji.
Ginekomastia fizjologiczna
Przy ginekomastii żadne z tych rozwiązań się niestety nie sprawdzi. Jak bowiem dowiadujemy się w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej „Euro-Klinika” w Siemianowicach Śląskich, schorzenie to polega na rozroście tkanki nie tyle tłuszczowej, ile gruczołowej. Często pojawia się samoistnie, na skutek zmian hormonalnych. Np. tuż po urodzeniu, gdy w ciele noworodka płci męskiej krążą jeszcze żeńskie hormony matki, które przedostały się przez łożysko.
Mówimy wówczas o ginekomastii fizjologicznej. Prawdopodobieństwo jej wystąpienia zwiększa się także podczas „burzy hormonów” charakterystycznej dla okresu dojrzewania. Ginekomastia u nastolatków ustępuje zazwyczaj w ciągu kilku miesięcy, bez konieczności podejmowania leczenia. Jeśli tak się nie stanie, z przyczyn estetycznych można operacyjnie, w znieczuleniu ogólnym, usunąć przerośniętą tkankę gruczołową – nie ma jednak medycznych wskazań do przeprowadzenia takiego zabiegu.
Ginekomastia patologiczna
Leczenie ginekomastii tzw. patologicznej, czyli zachodzącej na podłożu chorobowym, polega na rozwiązaniu problemu odpowiadającego za przerost piersi u mężczyzny. Prowadzące do niego zaburzenia hormonalne mogą być związane z niektórymi nowotworami lub nieprawidłowym funkcjonowaniem narządów takich jak tarczyca, wątroba czy nerki.
Do przyczyn ginekomastii zaliczyć można też stosowanie niektórych leków (np. tych na grzybicę, niepłodność, gruźlicę, choroby krążenia czy wrzody), anabolików (zażywanych zwłaszcza przez kulturystów), specyfików na porost włosów, a także narkotyków (jak heroina czy marihuana). Rozwiązaniem problemu często okazuje się odstawienie tego typu substancji, a w przypadku leków – zastąpienie ich innymi w porozumieniu z lekarzem.
Terapia hormonalna
Z ginekomastią niekiedy uporać się też można, stosując leczenie hormonalne. Preparaty hamujące aktywność żeńskich estrogenów lub zawierające substytut męskich androgenów (np. testosteron) z powodzeniem przepisuje się zwłaszcza w przypadku ginekomastii występującej samoistnie u mężczyzn po 50. roku życia oraz tych, którzy cierpią na tzw. hipogonadyzm.
