Modelowanie algorytmiczne
W środowisku do modelowania mamy zupełnie nową aplikację do modelowania algorytmicznego. Dzięki niej możliwe jest tworzenie skomplikowanych i zaawansowanych przestrzennie kształtów za pomocą nie tyle samego modelowania, co zbudowania logiki działania; algorytmu odpowiedzialnego za wygenerowanie kształtu. Niektóre geometrie łatwiej jest opisać matematycznie niż modelować je tradycyjnymi metodami CAD. Budowa algorytmu jest dość intuicyjna – do dyspozycji użytkownika pozostaje biblioteka z gotowymi blokami, które można składać w całość, tworząc swoisty ciąg przyczynowo-skutkowy we wbudowanym w NX CAD edytorze logicznym. Użytkownik decyduje co jest daną wejściową i na jakie elementy mogą ulegać zmianom (Rys. 1)
Rys. 1 Przykład algorytmu tworzącego diamentowy wzór na tapicerce siedzenia
Gotowy algorytm zapisuje się do biblioteki, gdzie czeka do kolejnego razu; kiedy tylko użytkownik będzie miał potrzebę zamodelowania danego (lub zbliżonego) kształtu może uruchomić zapisany algorytm, wprowadzić wymagane dane wejściowe i po kilku sekundach cieszyć się uzyskaną geometrią bez konieczności jej żmudnego modelowania od podstaw. Co więcej – algorytmy mogą być udostępniane i współdzielone z użytkownikami NX CAD z całego świata. Ta funkcjonalność z powodzeniem znajdzie zastosowanie w branży motoryzacyjnej, lotniczej, wzornictwa przemysłowego czy dóbr konsumenckich.
Modelowanie konwergentne
Convergent Modeling w NX znacznie zwiększa możliwości wykorzystania geometrii uzyskanej ze skanerów 3D lub innych źródeł, które generują geometrię fasetkową. Dzięki niej, w NX CAD nie ma już konieczności stosowania tradycyjnej inżynierii odwrotnej, by np. odzyskać geometrię analityczną. Ważną nowością w tym zakresie jest możliwość łatwego przekształcenia nawet niewielkiego wycinka geometrii fasetkowej na ściankę analityczną, którą następnie można wykorzystać do stworzenia wiązania, tym samym łącząc w złożeniu obiekty analityczne i tzw. zbieżne (convergent) w sposób niezwykle precyzyjny (Rys. 2).
Rys. 2 Wiązanie 'oś do osi' przy wykorzystaniu walcowej ścianki analitycznej odzyskanej z obiektu zbieżnego
Dodatkową nowością NX CAD w zakresie modelowania konwergentnego jest tworzenie kształtów niemożliwych do uzyskania tradycyjnymi metodami, np. struktur opartych na potrójnie okresowych minimalnych powierzchniach typu żyroida, powierzchnia Neoviusa czy Schwarza. Odbywa się to za pomocą środowiska Implicit Modeling, które ma możliwość wypełnienia danego obiektu taka strukturą, która w założeniu będzie spełniać określone warunki wytrzymałościowe, ale jednocześnie będzie lżejsza niż pełny materiał (Rys. 3.)
Rys. 3 Podeszwa buta z widoczną w przekroju strukturą żyroidy
Powiadomienia o pracy współbieżnej w złożeniach
Jeśli korzystasz z NX CAD w trybie zarządzanym przez Teamcenter (oprogramowanie PLM), od wydania 1953 będziesz mógł skorzystać z powiadomień, gdy inny użytkownik otwiera lub zapisuje części, które są dla Ciebie istotne z jakiegoś powodu. Jest to ważna nowość, która aktywnie wspiera projektowanie we współpracy z innymi konstruktorami. Pozwala na oszczędzenie czasu i wyeliminowanie poprawek, ponieważ wszyscy są na bieżąco ze zmianami w projekcie; wiedzą kto i w którym momencie zmienia jakąś część.
Projektowanie pod kątem wydruku 3D
NX CAD nadąża za intensywnym rozwojem technologii druku 3D i oferuje coraz większe możliwości w zakresie projektowania części przeznaczonych do drukowania różnymi metodami. Najnowsze wydanie oferuje w tym zakresie między innymi ulepszenia lekkich struktur siatkowych (Lattice Structure) poprzez zwiększenie jakości fasetek oraz znaczne skrócenie (o 93%) czasu tworzenia siatki. Obecnie możliwe jest także określenie zmiennych średnic węzłów siatki, jak również generowanie struktury na podstawie diagramu Woronoja, która może być utworzona na powierzchni obiektu, w jego objętości lub obu jednocześnie (Rys.4 ).
Rys. 4 Struktura na podstawie diagramu Woronoja utworzona na na powierzchni lub w objętości obiektu bryłowego
Nowy szkicownik
Całkowicie nowy szkicownik został wprowadzony do NX CAD w ostatnim wydaniu funkcjonalnym. W wersji 1953 został dodatkowo ulepszony; zmniejszono liczbę kliknięć potrzebną do utworzenia szkicu (np. już na etapie definiowania płaszczyzny szkicu). Dodane zostały duże i opisane płaszczyzny główne, gotowe do szybkiego utworzenia szkicu (Rys.5).
Rys. 5 Duże, opisane płaszczyzne główne do szybkiego zdefiniowania szkicu
Nowe środowisko szkicownika w NX CAD stara się przewidzieć ruch użytkownika – to, co chce przeciągnąć lub zmodyfikować. Szkicownik wykonuje za użytkownika wiązania geometryczne oraz rozwiązuje zależności geometryczne pomiędzy elementami szkicu. Nowy szkicownik skraca o 30% czas potrzebny do przelania pomysłów na szkice.
Jakub Kręcisz
GM System Integracja Systemów Inżynierskich
